- муосир
- [معاصر]а1. ҳамаср, ҳамқарн, ҳамзамон2. ҳозира, кунунӣ: адабиёти муосири тоҷик
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
қадим — [قديم] а 1. дерина, дар айёми хеле пеш гузашта, собиқ, пешин, бостонӣ; куҳан, кӯҳна; дӯсти қадим дӯсти дерин; маданияти қадим фарҳанги дар замонҳои пеш бавуҷудомада; тибби қадим илми тандурустии маълум дар замонҳои гузашта, тибби бостонӣ; муқоб.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳамаср — [هم عصر] муосир, ҳамзамон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳамзамон — [همزمان] зиндагикунанда дар як замон, муосир … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳозиразамон — [حاضره زمان] мансуб ба замони ҳозира; чизи нав, кас ва чизи кунунӣ, муосир; бинои ҳозиразамон; илми ҳозиразамон; шаҳри ҳозиразамон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ